De draaibrug

Oktober 2006. Nu de basis voor de baan helemaal klaar is, wordt De Lage Zij blok voor blok afgewerkt. Het eerste blok is de draaibrug over de vaart. En dit is het resultaat... De brug is een echt Nederlands model, gemaakt naar een echte spoorbrug over het riviertje de Donge. Zoals gebruikelijk in ons land loopt de bovenleiding niet door op de brug. De schepen kunnen zo ongehinderd passeren. De eindmasten zijn gebouwd naar foto’s van een spoorbrug bij Leiden. Laten we ook de overweg niet vergeten.

Zo begon het. De draaibrug is opgebouwd uit een styreen. Naast plaatmateriaal van 1 mm dik werden twee maten stripjes en een plaat met klinknagels gebuikt. De landhoofden zijn eveneens opgebouwd uit styreen. De brug kan met de hand gedraaid worden; ik had geen trek in een eindeloos project om de brug elektrisch te openen en te sluiten.

Nadat de rails zijn vastgeplakt, krijgt de brug een doorgaand stalen drugdek. Tussen de rails zijn contrarails van messing bevestigd. Het doorgaande brugdek zie je in Nederland bij veel bruggen. De eindmasten van de bovenleiding zijn gebaseerd op vier afspanmasten van Sommerfeldt. De hele constructie tussen de masten is gemaakt van messing. Plastic is te slap om de spanning van de bovenleiding te weerstaan.

De brug gesloten en geopend. In gesloten toestand rust de brug op de landhoofden, in geopende toestand op een balkconstructie. Tegenwoordig hangen er aan bruggen een soort ‘verkeerslichten’ voor de scheepvaart. Op oudere foto’s heb ik daar echter niets over kunnen terugvinden. Ik heb ze dan ook maar weggelaten.

Het remmingwerk beschermt de brug tegen aanvaring. De middenpijler heeft een uitgebreid remmingwerk met diverse dwarsverbindingen. Het is gemaakt van styreen. De landhoofden worden beschermd met een simpel rijtje dukdalven. Direct naast de brug ligt een overweg voor het verkeer op de kanaaldijk.

De overweg was bijna een project op zich. De AHOBs en de borden boven de weg zijn van Henckens. De aandrijving is een eigen productie met geheugendraad. Hetzelfde geldt voor de schrikhekken en het bord “Wacht tot...” Ze zijn gemaakt met een kleurenprinter. De eindmasten hebben net als in werkelijkheid een geïsoleerd opgehangen geleider om de pantograaf op te vangen.

Rond spoor en vaart

November 2006. De draaiburg staat niet op zichzelf. Hij ligt midden in het landschap. Links van het spoor staat een oud baanwachtershuis. In Nederland zijn nog tientallen van dit soort huisjes aan te treffen. Verder staat een klein gemaal om het water uit de lager gelegen polder (dit project heet niet voor niets De Lage Zij) in de vaart te pompen. De bovenleiding heeft net als in het echt een dubbele rijdraad.

Geen betere groente dan groente uit eigen tuin. De familie in het baanwachtershuis heeft een indrukwekkende moestuin. En die moet je natuurlijk goed bijhouden. Aan de andere kant van huis kletsen de dames ondertussen uitgebreid bij over de toestand in de wereld gesproken. Of zoiets.

Links van de brug ligt een grote spoorwegovergang, maar rechts is er slechts een landweggetje. Het overweggetje is beveiligd met een simpel Andreaskruis. Het is goed uitkijken geblazen om niet onder een aanwaggelende NS 500 terecht te komen.

De lage polder heeft een klein gemaal om het overtollige water in de vaart te pompen. Op dit moment wordt er in het gebouwtje gewerkt, getuige de fiets voor de deur. Het gemaal is geheel voorzien van een interieur. Maar dat zie je pas echt als het buiten donker is en de binnenverlichting brandt.

De hele situatie in vogelvlucht. Een klein hoekje van De Lage Zij is in elk geval al af. Nu de rest nog...

Onverwacht einde

Februari 2007. In een kleine drie jaar is er heel wat gebeurd. De Lage Zij is technisch helemaal af. Een deel van het landschap is afgewerkt en de ruwbouw van de rest is klaar. Er moeten met name nog heel wat huizen gebouwd worden. Dan valt begin 2007 het besluit om zelf een nieuw huis te gaan bouwen. En dat heeft natuurlijk gevolgen voor De Lage Zij...

De Lage Zij heeft diverse grote en kleine bruggen. Deze bruggetjes helemaal klaar op het water na. Water en bruggen horen er nu eenmaal echt bij op een baan naar Nederlands voorbeeld.

Een laatste blik op De Lage Zij. Een vaste baan geeft je de meeste mogelijkheden om de ruimte volop te benutten. Maar een vaste baan verhuizen... dat kun je eigenlijk wel vergeten. Verhuizen betekent dus helaas bijna altijd afbreken en dat is toch wel erg zonde van al dat werk. Het is een goede reden om het de volgende keer handiger aan te pakken.

De Lage Zij is niet meer. Alleen het stuk met de draaibrug heb ik bewaard als een apart diorama. Het volgende project wordt compleet anders. Buitenlust wordt een Nederlandse baan in spoor nul (1:43,5). Het ontwerp is gebaseerd op het spoonlijntje van Baarn via Soest naar Utrecht. Een rustig zijlijntje dus met korte treinen en alle ruimte voor details. Buitenlust wordt opgebouwd met modules en segmenten, zodat de baan bij een volgende verhuizing gewoon mee kan.

2006, 2007