Het sporenplan

Met Project Waldberg wilde ik een baan bouwen die lekker veel rijmogelijkheden biedt zonder dat de detaillering daarvoor moet wijken. Dit heeft geresulteerd in een ontwerp op drie niveaus. Het onderste niveau ligt op 70 cm hoogte en bevat het centrale schaduwstation. Er zijn aparte sporen voor treinstellen en getrokken treinen. Na het verlaten van het schaduwstation stijgt de hoofdlijn met een grote railspiraal naar 90 cm. Hier splitst de baan zich in twee hoofdlijnen. Beide lijnen sluiten aan op het station dat zich op 100 cm hoogte bevindt. Door deze constructie rijdt een trein linksom of rechtsom door het station en lijkt het alsof hij van A naar B rijdt.

De voorste hoofdlijn is deels voorzien van bovenleiding. Zo lijkt het of je echt met twee aparte hoofdlijnen te maken hebt en valt het niet op dat de baan eigenlijk een grote lus is. Een stukje verborgen enkelspoor verbindt de hoofdlijn halverwege met de railspiraal. Het enkelspoor maakt het niet alleen mogelijk om treinen onverwacht op te laten duiken, maar stelt ook elektrische locomotieven in staat om rond te rijden. Het station en het depot zijn namelijk niet voorzien van bovenleiding. Hier zijn de stoomlocs en de diesels nog oppermachtig.

Feitjes